ای شهید:
لاله های سرخ را دیده ای که چگونه پر می گشایند و بال می زنند تا به دیار یار رسند؟ چه شده است که ما را در جمع خود نمی پذیرند؟ تا به کی انتظار گوشه چشمی باشیم؟ تا به کی؟
ای شهید، ای مرغ عشق آسمان معرفت:
ما را پر گشودن بیاموز.
